Μια Ελληνίδα μπορεί !!!

Μια  σύγχρονη Ελληνίδα Γυναίκα μπορεί( τεκμηριωμένα) να γοητεύεται  και  να εξειδικεύεται  στην   ανάπλαση τεχνητών οργάνων από βλαστοκύτταρα ως εναλλακτική θεραπευτική οδό για τις μεταμοσχεύσεις.
Μπορεί να εργάζεται   πάνω στη δημιουργία εγκεφαλικών εμφυτευμάτων, τεχνητού δέρματος, μυών, αυτιών, νεύρων και οισοφάγου, να  σχεδιάζει  μια σειρά βιοαντιδραστήρων και εργαλείων μηχανικής ιστών ,αλλά και να ιδρύει την πρώτη βιοτράπεζα βλαστικών κυττάρων από αμνιακό υγρό στον κόσμο.

Να μελετά και να πειραματίζεται   για την ανάπτυξη βιο-νανορομπότ ως μεταφορείς φαρμάκων για στοχευμένες καρκινικές θεραπείες καθώς και κλινικές δοκιμές για βλαστικές θεραπείες για τον καρκίνο του πνεύμονα.

Αλλά μπορεί και να ονειρεύεται να συμμετάσχει ως αστροναύτης στην εξερεύνηση του Σύμπαντος

Λ.Βασιλείου
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

NASA: Μία Ελληνίδα ερευνήτρια ανάμεσα στους καλύτερους νέους επιστήμονες στον κόσμου.

Είναι μόλις 30 χρονών, αλλά η δουλειά, η εξειδίκευση και τα επιτεύγματά της δεν μαρτυρούν σε τίποτα το νεαρό της ηλικίας της. Η ερευνήτρια της NASA Ελένη Αντωνιάδου συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους νέους επιστήμονες στον κόσμο.

Γεννημένη το 1988 στη Θεσσαλονίκη, η Ελένη Αντωνιάδου ξεχώρισε από το 2015, όταν το περιοδικό Forbes την συμπεριέλαβε στη λίστα «30 under 30” με τους 30 καλύτερους επιστήμονες κάτω των 30 ετών, χάρη στα επιτεύγματά της στο χώρο της υγείας.

Ακόμη και πριν από αυτό όμως, η νεαρή Ελληνίδα είχε διακριθεί και αναγνωριστεί διεθνώς χάρη στη δουλειά της στον τομέα της μεταμόσχευσης τεχνητών οργάνων, μιας πρωτοποριακής και φιλόδοξης μεθόδου που αναμένεται να σώσει εκατομμύρια ζωές.

Οι διακρίσεις που έχει λάβει περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη βράβευσή της το 2012 ως η πιο ελπιδοφόρα ερευνήτρια από τη NASA και την ESA (την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία) το 2012, ή ως «γυναίκα της χρονιάς” στο χώρο της τεχνολογίας το 2015 στην Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα, έλαβε υποτροφία από τη NASA έχοντας ήδη διαπρέψει στις σπουδές της στη Βιομηχανική στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις.

Στην ιστοσελίδα της NASA η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως «υβριδικό επιστήμονα”, ενώ περιγράφει όλους τους τομείς δράσης που τη γοητεύουν επιστημονικά και επαγγελματικά, μεταξύ των οποίων η βιομηχανική, η ανάπτυξη τεχνητών οργάνων και η εξερεύνηση του διαστήματος.

Στην πράξη, είναι ερευνήτρια στους διεπιστημονικούς τομείς της Αναγεννητικής Ιατρικής, και της Βιοαστροναυτικής, με εξειδίκευση στην ανάπλαση τεχνητών οργάνων από βλαστοκύτταρα ως εναλλακτική θεραπευτική οδό για τις μεταμοσχεύσεις. Έχει εργαστεί πάνω στη δημιουργία εγκεφαλικών εμφυτευμάτων, τεχνητού δέρματος, μυών, αυτιών, νεύρων και οισοφάγου, ενώ έχει σχεδιάσει μια σειρά βιοαντιδραστήρων και εργαλείων μηχανικής ιστών καθώς επίσης έχει δημιουργήσει την πρώτη βιοτράπεζα βλαστικών κυττάρων από αμνιακό υγρό στον κόσμο. Επίσης έχει πραγματοποιήσει πειραματικές μελέτες για την ανάπτυξη βιο-νανορομπότ ως μεταφορείς φαρμάκων για στοχευμένες καρκινικές θεραπείες καθώς και κλινικές δοκιμές για βλαστικές θεραπείες για τον καρκίνο του πνεύμονα.

Πέραν αυτών όμως, δεν κρύβει ότι όνειρό της θα ήταν να γίνει επίσης αστροναύτης και να συμβάλλει στην εξερεύνηση του διαστήματος. Τα όνειρά της μέχρι ένα βαθμό έγιναν πραγματικότητα, μικρή φορούσε μπλουζάκια με το logo της NASA, τώρα πια εργάζεται και διαπρέπει εκεί.

πηγη:/www.news247.gr

Άλλοτε !

Η απόδραση στο σχετικά πρόσφατο ( 63 χρόνια πριν )  παρελθόν  της Ελληνικής Κοινωνίας μοιάζει με μεσαιωνικό παραμύθι...

Ειδικότερα ό,τι αφορά την "Γυναίκα" Ελληνίδα  πολίτη και τα πολιτικά της δικαιώματα,  είναι απίστευτο.

Μόλις το 1956  δόθηκε  δικαίωμα  ψήφου σε όλες τις Ελληνίδες

καίτοι από τις  5 Φεβρουαρίου του 1930, με Διάταγμα δίνεται στην Ελληνίδα το πρώτο πολιτικό δικαίωμα αλλά με όρους. Δηλαδή το δικαίωμα να εκλέγει μόνο στις δημοτικές εκλογές.

 Δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι εγγράμματες γυναίκες και όσες ήταν πάνω από 30 ετών.
Το 1930 βέβαια, το 70% των γυναικών πάνω από 30 ετών ήταν αγράμματες.
Τον Δεκέμβριο του 1930, στις αναπληρωματικές Δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης ψήφισαν, για πρώτη φορά, λίγες γυναίκες,
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Συντάγματος του 1927, το οποίο όριζε ότι «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου», δινόταν η δυνατότητα να παραχωρηθούν νομοθετικά δικαιώματα στις γυναίκες. Όμως οι φιλελεύθεροι δεν βρήκαν το θάρρος να κατοχυρώσουν την πολιτική ισότητα των γυναικών συνταγματικά και αγνόησαν και την εξουσιοδότηση της Συντακτικής Συνέλευσης του 1925 να δοθεί στις γυναίκες το εκλογικό δικαίωμα με  Διάταγμα.
Ο Ελ. Βενιζέλος και οι βενιζελικοί διαφωνούσαν με την συμμετοχή  των γυναικών στις βουλευτικές εκλογές με το επιχείρημα ότι δεν γνώριζαν ανάγνωση και γραφή, Οι αναλφάβητοι άνδρες όμως, ήταν πολίτες με πλήρη δικαιώματα
.
Στη συνεδρίαση της Βουλής, στις 8 Ιουλίου του 1929 ο Γεώργιος Καφαντάρης υποστήριξε ότι οι γυναίκες έπρεπε να έχουν ψήφο και στις βουλευτικές.
Αξιοσημείωτο  επίσης είναι ότι τα Πρωτοδικεία όλης της χώρας, εκτός από το Πρωτοδικείο Σερρών, δεν ενέκριναν την υποψηφιότητα των γυναικών.

 Εν τέλει, σε βουλευτικές εκλογές, οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου 1956, οπότε η Λίνα Τσαλδάρη της ΕΡΕ και η Βάσω Θανασέκου της Δημοκρατικής Ένωσης κέρδισαν την είσοδό τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Μάλιστα η Λίνα Τσαλδάρη έγινε και η πρώτη γυναίκα υπουργός, αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση Καραμανλή. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια χρονιά εξελέγη και η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος, η Μαρία Δεσύλλα στην Κέρκυρα.
 
Έπρεπε να περάσουν ακόμα δυο δεκαετίες, ώσπου το Σύνταγμα του 1975  να ορίσει επιτέλους ότι «οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι».
 

Οι διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος την περίοδο του μεσοπολέμου, εκτός από το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αφορούσαν στην εκπαίδευση, την εργασία, την ισότητα στην αμοιβή και στην κατοχύρωση του δικαιώματος των γυναικών να προσλαμβάνονται σε όλες τις δημόσιες θέσεις και να ανέρχονται ισότιμα στην ιεραρχία των διαφόρων επαγγελμάτων.
Οι απαιτήσεις ως προς το θέμα της εκπαίδευσης των γυναικών οδήγησαν στην ίδρυση Αστικών Σχολείων και Διδασκαλείων Θηλέων το 1914 καθώς και Γυμνασίων και Ελληνικών Σχολείων το 1917. Έτσι, δόθηκε λύση  για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Υγ:  Αυτές οι αποσπασματικές ιστορικές αναφορές δεν σκοπεύουν  στην  απόλυτη και  πλήρη αποτύπωση του πολιτικού γίγνεσθαι  στο πρόσφατο παρελθόν.
Απλά δίνουν σκιαγραφικά μίαν εικόνα του παρελθόντος  που επιτρέπει να απολαύσουμε, να θριαμβολογήσουμε  ( ‘Ανδρες-Γυναίκες) για το ΠΑΡΌΝ και να οραματιστούμε με Αισιοδοξία και Ελπίδα το Μέλλον, όπως αφήνεται  να διαγραφεί στην αμέσως επόμενη απόδραση  μας...

για πληρέστερη Ιστορική περιήγηση στο http://www.anistor.gr/greek/grback/ist2013_38_Anistoriton.pdf