Περί "ου" ο Λόγος...

Η "γλώσσα" που χρησιμοποιούμε δεν είναι μόνο  εργαλείο έκφρασης και επικοινωνίας που χάρισε κατ' εξαίρεση ο Θεός στον άνθρωπο.

Είναι μια θαυματουργή, ευμετάβλητη, εξελισσόμενη γνωστική διαδικασία μέσω της οποίας διοχετεύουμε προς τα έξω, ό,τι παράγεται στον εσωτερικό μας κόσμο με έδρα το νου και αφετηρία την ψυχή ....

Πράγματι μαγική διαδικασία η εκφορά του λόγου ,προφορικού ή, γραπτού.

Ο παντοδύναμος λόγος με  πολλαπλές εκφάνσεις:
Ως προς τα είδη του , Καθομιλούμενος ,Ποιητικός, Συγγραφικός, Δημοσιογραφικός Λογοτεχνικός,  Επιστημονικός, Πολιτικός, Ιερατικός κ.λ.π.
Ως προς τα διακριτικά  του,  Μεγαλόπνοος, Σοφός, Πλούσιος κι Ευρηματικός.
Σεβαστικός, Καθαρός, Αξιόπιστος κ.λ.π.
Ενίοτε όμως  υβριστικός ,χυδαίος, βρώμικος ποταπός, δ ι α τ α ρ α γ μ ε ν ο ς ακατάληπτος αξιολύπητος στη φτώχεια του και αποκρουστικός στη δυσοσμία του . Δηλητηριάζει  ακόμη κι όταν δεν μας αφορά.

 "Τα λόγια με πληγώνουν"  .

Είναι όμως η ευαισθησία  στις λέξεις το κουσούρι μου ; ή ,είναι η δύναμή του  Λόγου  που κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει ,αυτή  που με τρομάζει ;;;;
  Η Δύναμη του κακού.  Η καυτή πίσσα που ξερνάει ο διάολος, που έτσι περισσέψει και ξεχυθεί από μια μαύρη ψυχή ή, ένα διαταραγμένο  νου, σπέρνει όλεθρο, γεννάει οργή  όπου πέσει .
Πολύ φοβάμαι πως είναι το τελευταίο .
 
Γι' αυτό κλείνω αυτιά και μάτια.  Στρέφω αλλού το πρόσωπό μου, να μην ακούω , να μην βλέπω τα «θυελλώδη προεκλογικά δελτία  καιρού» μέσα από κατάπτυστους διαλόγους  πολιτικών ανδρών(?) και   προκλητικές εκφωνήσεις  που αναδύονται από τα    ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ  της χωματερής της πολιτικής  αντιπαλότητας  .

ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ τοξικά  κι επικίνδυνα  για ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ..